Li vaig dir que el projecte estava pensat amb objectes no amb animals...poc després em van dir que la Mimí estava molt malalta i li quedava poc temps de vida...i davant de la meva ficada de pota, li vaig proposar a la filla fer una fotografia amb la Mimí, i fer una fotografia amb la fotografia de la Mimí, quan hagués mort.
La Marisa sempre havia tingut gossos.
La Mimí cadellet, va aparèixer en la vida de la Marisa en un moment vital difícil. La va cuidar com si fos un infant, donant-li el biberó...
Sempre l'ha acompanyat ...
"La quiero muchísimo, sabe cuando me duele algo o me encuentro mal.
Me alegra la vida, ahora se va terminando y me da mucha pena. Es muy mayor, ya no tendré ninguno más no le puedo dar las atenciones que necesitan".
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.